crosssen
Het regent vandaag pijpenstelen en je zou zeggen het is herfst. Ik krijg dan altijd de crosskriebels. Niet zo zeer in de regen rijden maar dat ik er naar uitkijk. In mijn planning heb ik al wat lichte trainingen gedaan. De fiets is weer gereviseerd en krijgt een update waarschijnlijk. Een nieuwe fiets is nogal prijzig…
info
Op deze site staat nog wel wat goed info voor een trainingsschema maar als echte crosser had je in Mei al moeten gaan hardlopen.
Ons davantiwielerkledingteam heeft een fotosessie voor de brochure gemaakt in het zuiden des lands. De foto's zijn erg mooi geworden in een coole retro stijl met een modern jasje. De foto's zijn in lomostijl wat ik al jaren geleden analoog maakte maar nu kan dit digitaal en bijna net zo mooi. Het gaat sneller! En bekijk het resultaat. Er is al veel interrese getoond in de verkoop van deze shirts!
Het was ook nog eens leuk om te doen!
Foto; Koos van het Hart FotoKOOS
Trainingscamp(ing)
Vakantie, We gingen dit jaar met de sleurhut naar de camping in Sibbe Limburg. Drie MTB's en een racefiets gingen er mee. Het was een trainingcamp(ing) geworden…. Elke week zou er een koers gereden moeten worden in Boxmeer, Ransdaal en Landgraaf en tussendoor lekker trainen in de 'Mountains of Limburg'. Veel regen gehad in de eerste dagen maar met de MTB deed ik dan de steile mountainbikeroutes. Als het droog werd dan op de BMC op de harde wegen, De steile korte beklimmingen waren goed voor zware intervallen. Tussendoor deed ik de AGR. Ook kwam vriendje en colléga retrobikeshopnl op de camping staan en we hebben samen nog wat getraind en een fotosessie gedaan voor Davanti kleding. Diverse profs heb ik nog wat meegereden omdat ze me de weg wezen, Bedankt Tom Dumoulin!
Koersen
Dan ging ik nog koersen in een heuvelachtig gebied. Het was totaal nieuw voor me maar het beviel me wel. Het heeft een andere sfeer dat naar de provence riekt, maar dan met Limburgers. De eerste koers was in Boxmeer waar het een hele goede sfeer was, rijden door terrassen en muziek en enthousiaste lui. We bleven zelfs naar de profs kijken. Daarna Ransdaal vlakbij de camping in Sibbe waar Robbie Ruijg 100 meter vandaan woont. Deze koers zat een behoorlijke klim in die geldt voor een klimcompetitie. Ineens hoor ik mijn naam en daar staat Kitty van Het hart de vr van FOTOKOOS,ze zijn helemaal naar LB afgereisd.Het resultaat is dat mijn polsen in deze twee koersen nog niet goed genezen waren en reed ze in het peleton uit. Dan kwam er nog een koers in Landgraaf waar Robbie Ruijg bij zijn oude club het startschot gaf bij onze koers en ben daar op het Pinkpopterrein 21e geworden in de sprint. Er had meer in gezeten als ik meer lef had gehad maar het is vakantie en dan sta ik in de safe modus.
Back home
na 3 weken koersen en trainen in het heuvellandschap waren we weer in het saaie poldergebeuren aangekomen. De harde wind was er gelijk weer en ook de lange vlakke wegen. Ik merk gelijk dat de conditie wat beter is geworden door die intervallen tegen de heuvels op. Dinsdagavond probeer ik het bij de Spartaan en wordt daar 8e bij de Ama/Elite. Niet gek maar de pols is nog niet goed. Er zit zeker progressie in. Op naar Nootdorp!
foto: FOTOKOOS
Westlands bloed
Het lijkt wel een code zomocowwv maar niets is wat het lijkt het is namelijk een koers in Westland. Ergens heb ik westlands bloed in me maar daar hebben we het niet over. Mijn oma kwam uit Honselerdijk. Ik had er zin in ondanks de val van het NK met gevolgen van gekneusde polsen. Er zou een leuk stel aan Triasrenners komen en dat geeft de burger moed. Het is altijd goed voor je moraal als er ploegmaten in de koers rijden. De verzorgsters zijn ook weer van de partij en ze worden onderhand begroet door iedereen.
polshoogte
Ik had er nog nooit gereden, ja, bij Veiling Noord ergens in de jaren 80 met Teun Van Vliet en Solleveld en nog meer iconen. Het parcours heeft veel weg van Trias, je moet kunnen accelereren op de heuvels.. Mijn hartslag komt ook tijdens deze koers niet beneden de 145bpm. De polsen voelen de hele koers niet goed en besluit in de laatste 3 ronden de handdoek in de ring te gooien en me te laten dubbelen. Beetje dom misschien maar het is het allerbeste. De pijn gaat overheersen. De plek in het algemeen kan me gestolen worden sinds ik het prijzengeld heb gehoord.
Napraten
De Rabocollega van verzorgster Monica rijd ook mee en is ook afgestapt zie ik. Ik kijk nog even de finish af en praat wat na met Triasrenners Vincent, Edje, Tielemannetje met behaarde kuiten. Vincent adviseerd om een foto te laten maken van mijn pols.We drinken nog wat in de kantine en rijden richting huis. De vrouw van Koos zwaait nog even en Peter Mulder is druk met de uitslag. Nu even de Tour kijken waar Hoogerland de Bollentrui weer terug pakt na een massale valpartij… Wielrennen is net als het leven. "Vallen en Opstaan…
Het NK
Het was weer een heftig weekendje. Zondagochtend,lekker pannekoeken in de morgen eten, deze zorgen voor wat energie voor de 80km koers die gaat komen. Vincent,Mike en ik zouden in de 40+ klasse starten. Kees en William zien we rijden als we aankomen in Volendam en ze rijden voorin. Het ziet er profi uit met die volgwagens en motor. We gaan het rugnummer ophalen en heb geen reservewiel bij me voor de volgwagens als ze er naar vragen. Ik kleed me aan om wat te gaan inrijden en ook de laatste ronde gaat in voor de 50+. William eindigt als 11e, Kees als 36e. Na afloop delen ze ons mee dat het een makkie is maar dat valt later tegen als toch blijkt dat de amateurs harder gaan.
Nieuwe Fiets inrijden
Het inrijden kan beginnen en merk dat er behoorlijk wat wind staat achterin op de dijk. De nieuwe BMC fietst beter en trapt lekker door naar de voorganger die voor me rijdt. Ik fiets 2 rondes dus dat is bijna 10km al gauw. Het is bijna 13.15 en ik fiets naar de start waar ik zelfs officeel moet intekenen. We stellen ons van Trias op en wensen elkaar succes. Het startshot klinkt en het gaat gelijk 50km/h en op de dijk gaat het maar nipt goed op die versmallingen. Ik kan goed meekomen met deze amateurs en probeer naar voren te komen in de hoogte van 55km. Het valt niet mee en het wordt meteen nerveus in de koers. Vincent geeft een knikje dat alles ok gaat.
Foto: FOTOKOOS
Vallen en opstaan
Na deze 55 km vallen er plots renners bij een versmalling en ik sla over de kop in deze menigte. Er liggen diversen renners om me heen en ik sta op. Bekijk de schade van mijn nieuwe BMC en zet het stuur recht. 2 renners blijven liggen met blijvend letsel en moeten afgevoerd worden. Ik heb wat schaafwonden en mijn polsen doen zeer. Ik fiets weer en dochter komt rennend naar me toe. "niks aan de hand" zeg ik.
Afmelding
Ik besluit om me af te melden bij de jury en mijn naam klinkt door speakers en krijg nog wat applaus. Later hoor ik dat er weer een valpartij is. Vincent is ook onderuit gegaan achter me maar heb hem niet gezien.Hij heeft weinig letsel maar verloor zijn bril, nooit meer gevonden. Mike moest ook stoppen door de oponthoud. We gaan wat onvoldaan naar huis maar ik heb geluk dat het letsel niet erger is. Morgen fiets ik gelukkig weer. We zwaaien naar Edwin,Mike,Vincent en aanhang. Het was een indrukwekkende dag! Geen palingboer gezien trouwens…
Scheur
Zo, zijn we weer na een weekje onderzoek, sleutelen en rondneuzen. Mijn Gios was namelijk kaduk want er zat een scheurtje in het balhoofd. En aangezien ik daar niet van hou als ik 50 km/h in een koers rij ben ik opzoek gegaan naar een ander frame. Veel Fietsenmakers gevraagd of het nog te maken valt maar Gios is niet meer en het frame valt buiten de garantie. Jammer, want hij ziet er verder nog goed uit. Je kan er nog steeds oprijden natuurlijk.
Opzoek
Dus op jacht naar een frame en dan natuurlijk snel want ik moet verder fietsen. Canyon had een te lange levertijd anders was het die geworden maar het werd BMC SR02. Een alumium frame met een sciene fiction uiterlijk. Ik kocht het bij Van Eijk in Ter Aar net bij mij om de hoek, goede service, aardige lui. Frame gekocht en de bracketas kreeg ik erbij, voorvork werd afgezaagd tot een bepaalde eerste lengte, zo heb ik nog wat speling. Kosten 799,-
Opbouw
De Giosspullen eraf halen en schoonmaken en de BMC weer er meer opbouwen. Het geheel duurde niet echt lang maar het afstellen wel. Ook had ik het idee om mijn nieuwe Easton 50 SL wielen erin te doen maar de cassette lijkt het frame nipt te raken, namelijk een halve mm! Dus daar wacht ik nog even mee en de Mavic Cosmics gaan er in. Na een halve ochtend is de fiets opgebouwd en klaar voor de test.
Testrit
De testrit gaat als een speer en de fiets is niet meer te vergelijken met een Gios uit 2005. Het frame geeft de krachten meer door aan de wielen en hij stuurt strakker. Met wind mee haal ik met gemaak even de 50 km/h! De fiets bevalt me tot nu toe wel en de ketting moet nog wat afgesteld worden. Ik had een CycleFit meting laten doen en deze maten ook overgezet op deze BMC waardoor ik nog beter zit dan de Gios. Ik heb dus twee vorderingen, De perfecte zit en een nieuwe fiets die beter rijdt. Zal mij benieuwen op het NK te Volendam a.s Zondag!
Doorzitten
Het lijkt op een foute slogan uit de jaren 70 maar het is een computerprogramma voor fietsmeting in de wielrenbizniz. Ik heb deze week een doorgezeten zitvlak opgelopen door een combinatie van natweer en veel wedstrijden achter elkaar. Tenminste, dat dacht ik. Na een paar dagen niet fietsen en smeren met een zinkzalf, wat ik toen gebruikte voor mijn dochter als babyzalf. Na een paar dagen ging ik maar weer proberen om wat te fietsen naar Fietsenzaak Van Eijck in Ter Aar om 2 binnenbanden te halen. Ik reken de banden af en stel nog een vraag over mijn stuurpen die ik zelf wat omhoog vind wijzen. Volgens Claus de verkoper staat hij prima maar vindt het frame zo op het oog wat te groot.Ik zeg hem dat ik al jaren maat 59 heb ivm met lange benen. Hij adviseert me een Cyclefitmeting kosten x80 37,50,- . Je hebt dan altijd je perfecte maat en ik besluit het te doen.
Meten
Bij het simpele toestel aangekomen, een soort van fietspomp moet ik boven de 'ballendrukker' gaan staan en hij laat me dan net geen drie oktaven hoger zingen alsof je op een zadel zit, daarna volgen er nog meer metingen van de armen, romp, benen en voeten. Dit wordt allemaal ingevoerd in het CyclefitSystem tijdens het nuttigen van een bakkie koffie. Gelukkig had ik trouwens mijn wielerpak aan waardoor ik met mijn broekzeem een nog betere meting heb. De koffie is op en de meting klaar. Uit de meting blijkt dat ik frame maat 58,3 moet hebben en een kortere zadel-stuurverhouding. Dit wordt nog even besproken met Claus zodat ik thuis alles af kan gaan stellen. Ik krijg de computeruitdraai mee in een plastic zakje en een copy houden zij voor later gebruik. Ik rij naar buiten en het regent en maak er maar een tijdritje van. Weer nat!
Afstellen ala Merckx
Thuis aangekomen moet ik eerst een kortere stuurpen aanschaffen, de kosten zijn 27,50 voor een witte Bontrager van 9 cm in de aanbieding bij 12go. Ik stel alles met de de meetlint af. Verder gaat het zadel gaat 1 cm omhoog, stuurpen bijna 3 cm omhoog, zadelterugstand was goed, stuurbreedte is 1 cm te smal maar dat gaat ik niet veranderen. Voor een perfecte afstelling zou dat wel moeten eigenlijk. Maar dit is voor een volgende fiets dan maar. Het feit is dat mijn framemaat te groot is staat nu wel alles in verhouding. Ik ga op de fiets zitten en heb het idee dat de fiets kleiner is geworden maar zit veel beter. De volgende dag ga ik rijden op de fiets en ook dat scheelt enorm kwa zit en kracht. Niet dat de rook onder mijn banden komt bij het optrekken hoor maar voor het gevoel. Ook het zitvlak zit beter en schuift veel minder naar voren met heftige krachtinspanning.
Goed, nu ik een afstelling heb gedaan wat me totaal aan x80 65,- heeft gekost is het me wel de moeite waard geweest. Hopelijk blijft het zo en ik adviseer iedereen het te laten doen want het is toch de basis.
ZOMOCO
Zo, het zit er voor mij weer op, de eerste helft van de zomococompetitie. Ik dacht even in het algemeen classement bij de eerste 5 te zitten maar het feest ging niet door helaas. Een zware griep zat me dwars dus dat wordt geen prijsuitreiking. Maar goed, Het is nog steeds een comeback en die valt niet tegen, het had n.m slechter gekund. Deze laatste zomoco wedstrijd voor mij was een winderig en een mopperige koers. Er waaide een harde wind en ik was met een kopgroep direct weggesprongen. Deze kopgroep splitste ook weer en ik zat in deze tweede groep met 6 man waarvan drie van Delta. We namen constant over om de kopgroep in te halen. Ineens begon een Deltarenner te mekkeren dat ik te weinig overnam, dit was niet het geval maar de beste man had zijn ogen in zijn zak. Vervolgens zette ik het op een beuken tegen de wind. De rest moest mij laten varen.Later liet ik me weer terug zakken. Vervolgens zat het mekkerende mannetje me weer te irriteren. Zit zeker in de midlife.
foto: Dochter Remy
De laatste ronde…
De laatste drie rondes gingen in en de vijf die vooruit waren zijn niet meer in zicht. Het gaat dus om de 6e plek t/m 10. Drie renners van Delta , 1 van de mol en Marcel Verhagen van Hoekse Renners. Wat ik dus al aanvoelde ging gebeuren. 'Mekkermannetje' ging niet meer overnemen in de laatste ronde en wachtte zijn kans af in de sprint. Marcel sprong weg en ik liet hem gaan, trok de sprint aan en drie Deltarenners duiken over me heen waar Mekkermannetje van wint. Ik was geflikt…zoals men dat noemt en werd 10e. Ik stond 9e in het algemeen en moest naar de 5e en dat ging dus niet gebeuren. Helaaas! Al met al heb een redelijke prestatie neergezet voor een nieuwkomer/herintreder, om mezelf maar even te kietelen, niemand anders doet het dus kietel ik mezelf maar.
Billetjes
We vertrokken gauw richting huis want ik was nat en de verzorgsters waren verkleumd. Thuis stond de soep klaar en we hadden een luie zondagmiddag verder. Onze dag was weer voldaan volbracht. Volgend weekend naar Sliedrecht voor een criterium. En laten we de Vaderdag niet vergeten! Ik ben begonnen aan het boek de 'LanceFactor',mijn vaderdagkado. Nu ik dit schrijf heb ik een doorgezeten zitvlak en heb Zinkzalf gesmeerd. Dit smeerde ik ook op de billetjes van mijn dochter 12 jaar geleden en zo is de cirkel weer rond.
Foto:Dochter Remy 12 jaar
Handy Parcours
Na 3 dagen de 4daagse lopen voelde mijn benen zo hard als staal na al dat slenterwerk. Ik ga vanmorgen nog even op de roller net voordat ik deze ronde ga rijden. Er staat een harde wind en ze voorspellen regen maar het klaart lekker op. Aangekomen in Rozenburg oogt het wat achterstallig maar op de koers ziet het er verzorgt uit. Er staat zelfs een heuze tribune, die nog leeg is dat wel natuurlijk. Ik ga mijn rugnummer halen in 'Cafe Pico' een wat rommelig barretje die wel wat opgefrist mag worden. Ik krijg alweer nr 14 en vraag me af of ik eruit zie als Johan C. Verzorgster Monica prikt mijn nummer op mijn snelle pak en ik rij samen met William wat in. Helaas gaat dat niet omdat de handbikers veel tijd nodig hebben voor de huldiging. 5 minuten voor de start mogen we nog een verkenningsronde rijden.
Foto:FOTOKOOS
200 meter gat
De startshot klinkt en het gaat al gelijk hard op het soms winderige parcours. Ik rij van voor naar achter ivm brokkenpiloten die niet naar links of rechts kijken of er een renner naast zit. Na 10 minuten is Teo Muis weg en deze wordt terug gehaald. Ik zie later een renner in de verte en rij wat achterin. Kees van Prooijen zegt dat ik naar voren moet en het schudt me wakker. Ik demarreer naar voren en weg ben ik.Ineens heb ik een gat van 200 meter en de speaker roept" Peter Groenendijk gaat de rennner van de Mol halen". Ik houd dit 1 ronde vol en word terug gehaald door 3 renners Teo Muis, Chris Maas en Andre Boutenstijn en 'ik kan niet aanpikken' denk ik. Had ik het maar wel gedaan want ze blijven weg. Ik was op zijn minst 4e geworden of een podiumplek. Nu eindigde ik in peleton als 29e. William van Rijswijk 10e en Kees van Prooijen 26e en Vincent Verkerk moest laten gaan ivm een brokkenpiloot.
Fotokoos
Tijdens de koers werd er nog omgeroepen of ik na de koers me wilde melden bij de jury om een premie van Statenkwartier op te halen van FOTOKOOS die hem bewaard heeft. Het is een premiespurt van x80 5.- van de 6e serie,8e premie. Dus 'het mysterie van de premie' is ook weer opgelost. Ik ben weer aan de betere hand na de zware griep. Het was een leuke dag me gelukkig weer eens wat Triasrenners. Morgen weer Zomoco bij de Hoekse Renners dus eens kijken of ik in het algemeen wat hoger kan komen dan 9e. Want ik ben gezakt van 6e naar 9e plek.
De ronde van Katendrecht en het DK Zuid Holland waren aan de beurt. Aangekomen in Katendrecht en de auto op een parkeerplaats waar ik normaal niet zou parkeren. Rugnummers ophalen in een soort van gezellig gipsplaten café. De start was mooi opgezet met het uiterlijk van Detroit en omwonenden die ook eens zweet zien van wielrenners. Een goede promotie dus. De prominenten waren van start gegaan met Joop, Lubberding en nog wat bekenden.
Om 16.15 uur ging ik van start en het ging gelijk hard in mijn 2e criterium. Aangezien ik de griep nog steeds in de benen heb gaat het niet vanzelf en moet na 30 min afhaken. Te weinig kracht nog. Ik baalde als een stekker en stond 10 min na te hijgen en ik hoor dat er een valpartij is. Ineens bedenk ik me dat ik misschien wel geluk heb gehad als ik zo de gevallen renners zie. In mijn ooghoeken zie ik Henk Lubberding staan en aarzel niet om hem te vragen om met mij samen op te foto gaan. Mijn verzorgsters maken de foto en Remy vraagt nog een handtekening. Ook zegt hij dat het niet zo gek is dat je na griep slechter rijdt. Verder ligt het nog aan twee dingen zegt hij.' Trainen en taktiek'.
We gaan toch na wat renners zoals Mike,Ron en Hans gesproken te hebben richting huis. De mensen zeggen ons gedag als we de buurt verlaten.Leuke ronde en spontane mensen met af en toe een overstekende junkie of prostituee.Zelfs de auto is nog heel.
DK ZH
Het DK VAN ZH is weer heel wat anders.Dat is een schone opgeruimde polder in Hardinxveld Giessendam. Het staat wel bekend als het 'pedodorpje' de laatste tijd. Maar goed, aangekomen zien we een schuur waar we de rugnummmers moeten halen. De bijbehorende villa staat te koop en zo kan je toch een open huis organiseren.
Klimgeit
Ik start bij de sportklasse in mijn uppie van Trias want de rest start bij de ouderen. Hans Bal van TS, Vincent en nog wat andere Triasleden zie ik. Het verloop van de koers ging goed alleen net de slag gemist. Ik had net niet genoeg kracht om bij Hans Bal te komen die als 18e eindigde nu was ik 32e. Die viaducthellingen liggen me wel want ik reed de meeste eraf op dit stuk.Ik duwde zelfs Hans naar boven. Niet slim van me omdat ik daardoor achterop raakte.
BalTip
Hans vond dat de conditie er goed in zit maar gaf me de tip om meer interval te gaan doen. De 250 meter paal sprint was me al bekend en daar ben ik mee bezig. Aan tips heb je altijd wat!
PetersBlogHut 